انواع آویشن در شهرهای مختلف ایران
دشتها و مراتع ایران از البرز تا زاگرس، کوه های مرکزی و شرقی تا مکران همه پوشیده از طلای سبز ایرانی است. اما قسمتی از این سرزمین پهناور به گیاهی اختصاص پیدا می کند که در درمان بسیاری از بیماری ها نقش مهمی دارد.
آویشن گیاهی که در طب سنتی و نوین ایران و اروپا، مصرف دارویی دارد، معطر و یک چاشنی فوق العاده برای انواع غذاهاست. در ایران 14 نوع از این گیاه تاکنون در مناطق مختلف شناسایی شده است که به صورت خودرو رشد می کنند.
این درختچه کوتاه و پر شاخه بیشتر در مناطق کوهستانی بدون کاشت آن توسط انسان،رشد می کند.
آویشن در چهارمحال بختیاری
کوهساران بختیاری، یکی از رویشگاه های این گیاه ارزشمند می باشد.استان پهناورچهارمحال بختیاری با تنوع اقلیمی و زیست محیطی، بیشترین تنوع پراکندگی گونه های گیاهان را دارد.
وقتی که در مراتع سرسبز این دیار قدم می زنید، بوی معطر گیاهانی همچون کرفس کوهی، کنگر، پرموسیر و گیاهان دیگری که معطر نیستند. اما ظاهر زیبا و چشم نواز آنها، هر رهگذری را به خود جذب می کند، به چشم می آید.گیاهانی مانند قارچ ، کاردی و سردینگ، تره کوهی، لیباس، زنجبیل، بابونه، کاسنی، کتیرا، شیرین بیان و آن چه مورد بحث ماست آویشن.
آویشن از قدیم الایام، به عنوان گیاهی درمانی و خوراکی مورد توجه مردم بوده است.
خوشبختانه ایران نیز به دلیل شرایط اقلیمی و آب و هوایی ویژه، خاستگاه این گیاه ارزشمند است.
در استان چهارمحال بختیاری، منطقه شکار ممنوع، تنگ صیاد مهم ترین رویشگاه این گیاه می باشد.
آویشن در هرمزگان
موقعیت جغرافیایی و شرایط توپوگرافی استان هرمزگان، زمینه رویش گیاهان متعدد را فراهم نموده است.دشت ها و ارتفاعات متعدد از بندرعباس تا بندر لنگه، موقعیت خوبی را برای کشت گیاهان ایجاد کرده است.به طوری که در هر سال 100 تن آویشن از این منطقه برداشت می شود. شهرهای میناب و بندرعباس و حاجی آباد جز شهرهایی هستند که این گیاه در آن جا رشد می کند.
بشاگرد گنج پنهان آویشن
از میان دشت های زیبای هرمزگان و از دل کویروجنگل به سرزمینی می رسیم که شاید زیادآشنا نباشد. اما طبیعت بکر و زیبای آن با وجود خاک بسیارحاصل خیز مانند نگینی خودنمایی می کند. بله، بشاگرد سرزمین مخفی گیاهان، از جمله آویشن است.خالق بی همتای هستی، شمال شرق این استان را به ذخیره این گیاه اختصاص داده است.
آویشن شیرازی
آویشن شیراز مخصوص استان فارس و به خصوص شیراز است.کشت این گیاه در اقلید و در لار انجام می شود و سالانه بخش عظیمی از مزارع زیر کشت این گیاهان قرار می گیرد.
نتیجه
آویشن گیاه خودروی ارزشمندی است که کشور ما با شرایط اقلیمی مناسب، مستعد پرورش این گیاه و دیگر گیاهان دارویی است.
مناطق رویش این گیاه استان های شمالی،استان های غربی،لرستان،کردستان،چهارمحال و بختیاری،کهکیلویه و بویراحمد،اصفهان و استان فارس می باشد.
خواص بسیار زیاد این گیاه در درمان گلودرد و سوءهاضمه،ضعف اعصاب،بوبردهان و رفع بیماری های گوارشی است.
این گیاه هر قدر که در معرض تنش خشکی قرار بگیرد ماده موثر آن افزایش پیدا می کند. واز قسمت های برگ و سر شاخه گل دار و گل ها مورد استفاده قرار می گیرد.
به طور معمول،از هر یک هکتار،1500کیلو آویشن برداشت می شود.این مقدار از سال دوم به بعد افزایش پیدا می کند و به 2تا3 هزار کیلو می رسد.طول عمر این گیاه 3تا 4 ساله می باشد.امید که مردم ما این گیاه پراز خاصیت و دیگر گیاهان دارویی را بیشتر شناخته و از آن استفاده کنند.
